Programeria

Jak donoszą raporty NIK, 82% dzieci opuszczających domy dziecka nie jest w stanie się usamodzielnić. Nie mają pomysłu na siebie, nie wierzą w swoje możliwości. Nie widziały innego życia, poza swoim domem a później ośrodkiem. Nawet jeśli się uczą, nie mają pomysłu jaki podjąć kierunek i po co im w ogóle edukacja. Decyzję o szkole średniej wybierają np. na podstawie wyborów koleżanek i kolegów. Większość z nich ma za sobą bardzo trudne sytuacje i dużo w życiu przeszły. Ich doświadczenie życiowe, mogłoby zadziwić niejednego dorosłego.

Akcji pomocy było już przecież wiele. Może sam nawet przekazałeś pieniądze na ten cel w przeszłości. Niestety większość takich akcji polega na doraźnej pomocy, bardzo często ściśle materialnej. Ich zasięg i trwanie jest ograniczone. Oczywiście zaspokojenie potrzeb materialnych (jedzenie, ciepła odzież) jest ogromnie ważne, ale na tym potrzeby człowieka się nie kończą. Poza tym krótkotrwała akcja, nie zmienia trwale życia osób w trudnej sytuacji.

To czym różni się Szkoła 3.0? Akcja została zaprojektowana zupełnie inaczej. Kojarzy mi się to trochę z podejściem Linusa Torvaldsa przy tworzeniu gita. Torvalds zebrał wszystko to, co było ograniczające i przeszkadzające w poprzednich systemach kontroli wersji i na tym oparł nowe rozwiązanie. Tym samym wyróżnia się Szkoła 3.0. Tam gdzie problemem była krótki czas trwania, skupienie na części materialnej programu, rozdawnictwo zamiast motywowania - zastąpiono zupełnie nowym podejściem. Jak to sami mówią - "Daj wędkę, a nie rybę".

Na czym polega Szkoła 3.0?

Dzieci uczestniczące w programie mają zapewnione co tygodniowe lekcje programowania. Lekcje przeprowadza profesjonalny nauczyciel z przygotowaniem pedagogicznym. Poza tym w czasie zajęć jest też obecny wolontariusz, który pomaga dzieciom odpowiadając na pytania lub motywując do dalszej pracy mimo trudności. Jak sami wiecie, programowanie potrafi sfrustrować każdego!

Są różne grupy wiekowe i różne grupy zaawansowania. Dzieci w wieku 8-15 lat uczą się głównie języków wizualnych takich jak Scratch czy Footprint. Grupy 15 lat i więcej uczą się PHP i JavaScriptu. Program nauczania dla starszych grup, powstał przy współpracy z dydaktykiem z Politechniki Krakowskiej.

Nie każdy jednak jest zainteresowany programowaniem. Ambicja programu sięga dalej. W końcu stawiają na jakość, a nie ilość i do każdego dziecka podchodzą indywidualnie. Starają się poznać jego pasje, mocne strony i pokazać im możliwości wykorzystania ich w przyszłości. Dlatego poza nauką programowania działa program mentoringowy. Tutaj fundacja łączy bezpośrednio w pary dziecko z wolontariuszem, właśnie na podstawie zainteresowań.

Dzięki temu, Mateusz lat 15, pasjonat hip-hopu, poznał Kasię, która ma własne studio nagraniowe. Mateusz lubi pisać teksty, a odwiedziny studia nagraniowego były dla niego wymarzonym sposobem na spędzenie dnia. Jednak Kasia wie, że mentoring nie polega tylko na pokazywaniu fajnych rzeczy. Umie doskonale zmotywować Mateuszowi, np. nagradzając odrobione zadanie, wizytą na planie zdjęciowym teledysku. Motywacja rośnie.

Bycie mentorem to satysfakcjonujące, ale i odpowiedzialne zajęcie. Każdy chętny przechodzi przez rozmowę z fundacją. Jeśli zostanie zakwalifikowany podpisuje umowę, decydując się na zaangażowanie przez minimum pół roku. Dlaczego pół roku? Dlatego, że większość z tych dzieci ma za sobą porzucenie różnego rodzaju, a program zakłada długotrwałe działanie. By ułatwić mentorom zadanie, są organizowane różne dodatkowe szkolenia, które mogą im pomóc być lepiej przygotowanym do tej pracy.

Zasięg działania

Program rozpoczął się w Krakowie w wakacje 2016 roku, poprzez półkolonie letnie z programowaniem. Po bardzo pozytywnych reakcjach, zapadła decyzja o kontynuacji, tym razem jako dodatkowe, pozaszkolne zajęcia w ciągu roku szkolnego. Akcja pilotażowa w roku 2016/2017 objęła tylko placówki z Małopolski, głównie z Krakowa i pobliskich miejscowości. Jednak już trwają przygotowania do rozszerzenia zasięgu na całą Polskę.

Jakie sukcesy ma program do tej pory?

Po kilku miesiącach zajęć, prawie wszystkie dzieci chcą kontynuować naukę programowania. Poza tym chętnie dzielą się i chwalą swoimi dokonaniami - grami, quizami i innymi.

Plany na przyszłość

Poza rozwojem na całą Polskę i rozwojem programu mentoringowego, planują dodatkowe programy wsparcia. Jeden z nich, ma na celu pomoc w usamodzielnieniu i skupia się na rozwoju zawodowym. Warsztaty będą obejmowały pisanie CV i listów motywacyjnych, wskazówki jak się uczyć i gdzie szukać materiałów edukacyjnych oraz dyskusje o zawody przyszłości.

Jak mogę pomóc?

Sposobów pomocy jest wiele. Jeśli masz wiedzę i doświadczenie w programowaniu, jesteś idealnym materiałem na wolontariusza w czasie zajęć. Jeśli pracujesz na etacie, masz własną działalność lub żyjesz w inny sposób ze swojej pasji, masz szansę nie tylko podzielić się wiedzą, ale i wnieść zupełnie nową perspektywę w życie tych dzieci jako mentor. Możesz również wesprzeć akcję finansowo lub przekazać swoje dzieło na aukcję charytatywną. Możesz również przeprowadzić zbiórkę pieniężną w miejscu pracy lub na wydarzeniu, które organizujesz.

Program mentoringowy rusza w całej Polsce. Jeśli masz ochotę pomóc przy organizacji, zgłoszenia przyjmowane są już w kwietniu! Zgłoszenia na wolontariuszy-mentorów w całej Polsce, będą przyjmowane z początkiem roku szkolnego 2017/2018.

Dowiedz się więcej na stronie Szkoły 3.0 lub skontaktuj się z nimi bezpośrednio: szkola30 (at) sarigato.org.

Źródła:
NIK o usamodzielnianiu dzieci z rodzin zastępczych i domów dziecka
Informacja o wynikach kontroli - POMOC W USAMODZIELNIANIU SIĘ PEŁNOLETNICH WYCHOWANKÓW PIECZY ZASTĘPCZEJ